Zapijanie poczucia winy


 Zapijanie poczucia winy – jak działa błędne koło uzależnienia

🔍 Część 1: Ekspercka – co tu się naprawdę dzieje?

W uzależnieniu od alkoholu emocje nie są tylko „uczuciami”. Stają się paliwem dla mechanizmu picia. Najczęściej chodzi o:
- wstyd – „Znowu nawaliłem, jestem do niczego”
- lęk – „Co teraz będzie, co zrobią inni, jak to naprawić?”
- poczucie winy – „Zawiodłem dzieci, partnera, siebie…”
- smutek, bezsilność, obrzydzenie do siebie – czyli idealny miks na kolejny kieliszek
Jak to działa w głowie uzależnionego?
1. Impuls emocjonalny: budzi się rano, pamięta urwane sceny z wczoraj, pojawia się żal, wyrzuty sumienia, wstyd.
2. Brak umiejętności regulacji emocji: nie umie przeżyć i przetworzyć tego, co czuje.
3. Strategia ucieczki znana od lat: czyli… alkohol.
4. Ulga chwilowa, a potem jeszcze większe poczucie winy – bo znowu „zawalił”.
To klasyczny mechanizm zapijania uczuć. Nie chodzi już tylko o radość i imprezę. Tu chodzi o to, żeby nie czuć tego, co się samemu zrobiło.

🍺 Część 2: Perspektywa osoby głęboko uzależnionej – Janusz mówi, jak jest

„Nie piłem, bo mi się chciało. Piłem, bo nie mogłem znieść tego, co czuję po tym, jak piłem wcześniej.”
Rano. Budzisz się. Głowa boli, żołądek w gardle, nerwy jak struny, a w głowie film, którego wcale nie chciałeś kręcić. Urwane kadry: wyzwiska, może agresja, może telefon do byłej. I to jedno uczucie, które cię rozkłada – wstyd. Ale nie taki normalny. Taki, który paraliżuje. Taki, przez który nie możesz patrzeć w lustro, odebrać telefonu, iść do pracy. I wtedy wchodzi myśl złodziej: „Jeszcze jeden kieliszek. Na uspokojenie. Na reset. Żeby zebrać się w sobie.” I tu jesteś w matni. Bo już nie pijesz dla imprezy. Nie pijesz dla towarzystwa. Ty pijesz, żeby uciec przed samym sobą.

💡 Podsumowanie – czyli jak to przerwać?
🔓 Klucz to nauczyć się czuć i nie pić.

To brzmi banalnie. Ale to właśnie oznacza trzeźwienie – przeżyć emocję i nie zalać jej wódką. Wziąć poczucie winy na klatę. Nazwać je. Przeprosić. Zrobić coś inaczej. A nie znowu uciekać w butelkę.
Bo nie ma takiego kaca moralnego, którego nie da się przeżyć – ale trzeba się go nie bać.

💣 Perspektywa Janusza – mocna, dosadna

„Nie pijesz, bo masz ochotę. Pijesz, bo nie możesz patrzeć na to, co zrobiłeś wczoraj.”
Znasz ten poranek. Budzisz się z głową jak telewizor po burzy, w ustach ścierka i filmem, którego lepiej nie puszczać rodzinie.
I zanim zdążysz pomyśleć, to już czujesz. Że zjebałeś. Znowu.
A to uczucie? To nie pragnienie. To wstyd. Żal. Wina. Strach.
I zamiast to przeżyć – uczciwie, na trzeźwo, po ludzku – to Ty... znowu lejesz do szklanki.
Bo nie chcesz żyć z tym, co wczoraj. Chcesz to zapomnieć. Przykryć. Utopić.
Ale emocje nie giną. One pływają. I zawsze wypłyną.
Trzeźwienie to moment, w którym się nie boisz poczuć. Nawet jeśli boli.

❤️ Perspektywa Grażyny – do partnerek i bliskich

„Nie pijesz, bo lubisz. Pijesz, bo nie znosisz tego, co robisz po pijaku.”
Patrzysz na niego i widzisz, że nie jest złym człowiekiem. Tylko pogubionym.
Wczoraj krzyczał. Dziś przeprasza. Ale jutro znowu sięgnie po flaszkę.
Nie dlatego, że ma ochotę. Dlatego, że nie radzi sobie z tym, co czuje po wczoraj.
Zapija poczucie winy. Zapija strach. Zapija lęk, że znowu zawiódł.
A Ty… stoisz w tym obok. I nie wiesz, jak mu pomóc.
Nie uratujesz go sama. Ale możesz przestać ratować kosztem siebie.
Bo jego picie to jego odpowiedzialność. A Twoje życie – to Twoja decyzja.

🧠 Ekspercka – edukacyjna perspektywa

Dlaczego uzależniony pije, mimo że chce przestać?
To błędne koło zapijania poczucia winy:
- PICIE → ZACHOWANIE → WSTYD, WINA, STRACH
- Brak umiejętności emocjonalnych: nie umiem poradzić sobie z tym, co czuję → piję, żeby nie czuć → znowu robię głupoty
- Poczucie winy staje się wyzwalaczem picia. To nie „zachcianka”. To mechanizm obronny.
Klucz: nauczyć się czuć i nie pić. Trzeźwość to nie brak alkoholu. To obecność emocji – i zdolność ich przeżywania.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Potworki uzależnienia.....prawda, fałsz czy opowieści z krypty

Obraz
  Pięć potworków w uzależnieniu, niektórzy traktują je jako straszak…..ale czy na pewno straszak. Straszakiem nie jest dla osób które: widziały co się dzieje na sorach, co się dzieje i jak wygląda detoks. O tym się nie mówi bo jest to passe, bo to straszenie, dopiero na terapii jak obejrzysz film „ Korkociąg” zobaczysz co MOŻE się wydarzyć jak się nie zatrzymasz jak będziesz w obsesji picia….. Pięć opisów które może dadzą do myślenia, ale nie przecież mnie to nie dotyczy, nie mam objawów nic takiego nie ma miejsca…… to opowieści z mat planety do czasu przyjacielu. To nie jest straszenie, to nie potworki, to realne co może spotkać kogoś kto jest w obsesji picia alkoholu.   MÓZG Po lewej nie pijący, po prawej pijący od lat... 🧠 Alkohol vs. mózg – prawda, której nie chcesz usłyszeć To nie kac. To nie „gorszy dzień”. To realne uszkodzenia mózgu . 👉 Zanik mózgu – kurczy się szara i biała substancja. Myślisz wolniej, pamięć się sypie. Część wróci po miesiącach abstyne...
Czytaj więcej

Żal - seria „Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra”

  ŻAL – żal za siebie, żal do innych Seria: Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra Żal to nie emocja. To film, który puszczasz sobie codziennie w głowie, tylko bez happy endu. I którego nie możesz przewinąć, bo trzymasz pilota z napisem: „A gdybym wtedy...” „Gdyby nie on...” „Gdybym wcześniej...”   JANUSZ (szczerze, po swojemu): Prawda? Żal to taki zawodnik, co niby stoi z boku, ale jak przychodzi, to rozj**bie Ci wszystko. Nie krzykiem. Nie gniewem. Nie dramatem. Tylko takim cichym: „A może by było inaczej...” I człowiek nagle siedzi w swoim własnym życiu jak widz, nie aktor. Patrzy na wspomnienia. Na błędy. Na ludzi, których stracił. I myśli:  „Q.rwa, mogłem to odkręcić.” „Mogłem się bardziej postarać.” „Mogłem nie pić. Nie krzywdzić. Nie odejść.” No mogłeś. Ale nie zrobiłeś. I co teraz? No właśnie. Żal Ci nie odda tego, co było. Ale może zabrać to, co jeszcze masz. Czyli szansę. Na nowe. Na lepsze. Na dziś.   GRAŻYNA (o żalu w relacji): Ja długo żałowałam. Ni...
Czytaj więcej

Twój mózg nie lubi żartów.......

Obraz
„Twój mózg nie lubi żartów. Alkohol nie kasuje wspomnień – on kasuje ciebie” „URWANY FILM”? TO NIE JEST ŚMIESZNE. TO ALARM. Myślisz, że to zabawne, że wczoraj nie pamiętasz, jak wracałeś do domu? Że znajomi opowiadają ci „akcje”, a ty udajesz, że coś tam kojarzysz? Że mówisz „hehe, urwał mi się film” jakby to było wpisane w życie? To ci powiem prawdę: Nie urwał ci się film. Ktoś po prostu wyj**ał całe sceny z twojego życia, zanim w ogóle trafiły do archiwum. I tym kimś jest alkohol, który wypalił ci dziury w mózgu. Tak to działa: – Mózg przestaje zapisywać wspomnienia, bo jest zalany etanolem. – Tych chwil nie odzyskasz NIGDY, bo ich po prostu nie ma. – Im częściej się to dzieje, tym szybciej robisz z siebie roślinę, nawet jak jeszcze chodzisz i gadasz. A wiesz, kiedy to się nasila? Jak już jesteś w obsesji picia. Jak każda okazja jest „dobra” i każdy kieliszek jest za mały. Jak masz w dupie, co będzie jutro, byle dziś było „dobrze”. Nie łudź się — to nie jest etap „imprezo...
Czytaj więcej