Terapia - mity i bajania.....


Mity o terapii – i jak zabijają twoją szansę na życie


Wstęp –

Prawda jest taka: nie terapia cię zabije, tylko alkohol.
Ale jeśli wierzysz w te wszystkie opowieści z mchu i paproci, które krążą o leczeniu, to w zasadzie robisz przysługę swojemu nałogowi.
On się cieszy, kiedy słyszysz: „Nie idź na terapię, bo ci zrobią wodę z mózgu”.
Bo to znaczy, że jeszcze długo będziesz jego wiernym klientem.


Perspektywa terapeuty – skąd się biorą mity?

W gabinetach słyszymy te same bzdury od lat. Ich źródła są podobne:

Historie zasłyszane – ludzie powtarzają opowieści kogoś, kto „był” na terapii… przez dwa dni, bo uciekł po pierwszym konfrontacyjnym spotkaniu.

Zniekształcone doświadczenia – ktoś wraca z terapii i pije, więc wniosek: „terapia nie działa”.

Lęk przed utratą kontroli – mity pozwalają nie iść na terapię, bo rzekomo to „zagrożenie”, a nie pomoc.


Najczęstsze mity o terapii

1. „Tam robią pranie mózgu” – Prawda? Tak. Ale to pranie usuwa brud, który sam tam naniosłeś.


2. „Traktują cię jak wariata” – Nie. Traktują cię jak człowieka, który ma chorobę i wymaga konkretnej pomocy. Ale jeśli jesteś przyzwyczajony, że wszyscy ci przytakują, to każda prawda w oczy będzie brzmiała jak atak.


3. „Każą ci się modlić” – W placówkach świeckich – bzdura. W AA – masz prawo rozumieć to po swojemu, nawet bez religii. I najważniejsze AA nie jest terapią, to grupa wsparcia!!!!


4. „Będziesz siedział z menelami” – Będziesz siedział z ludźmi, którzy piją i cierpią tak samo jak ty – niektórzy mają firmy, inni śpią w noclegowni. Choroba nie wybiera.


5. „To obóz, gdzie łamią psychikę” – To miejsce, gdzie wreszcie ktoś przestanie głaskać cię po głowie i zacznie mówić prawdę.


Perspektywa Janusza – bez litości, po bandzie

„Nie idziesz na terapię, bo słyszałeś, że tam jest ciężko? A to w picu jest lekko?
Boisz się, że będziesz siedział z „menelami”? To cię zaskoczę – oni boją się, że będą siedzieć z tobą.
„Pranie mózgu”? Stary, to co masz teraz w głowie to jest szambo. To nie jest pranie mózgu, to jest dezynfekcja.
I jeszcze najlepsze: „Terapia nic nie daje, bo mój wujek był i dalej pił”. Twój wujek pił nie dlatego, że terapia nie działa, tylko dlatego, że wujek myślał, że jest mądrzejszy od choroby.
Wiesz, co naprawdę robią w terapii? Zdejmują ci różowe okulary i pokazują, że jesteś w gównie po uszy. I jak to zrozumiesz, to zaczynasz z tego gówna wychodzić.
Ale jak wolisz wierzyć w te bajki, to spoko – alkohol się ucieszy. Będziesz jego klientem aż do śmierci. I powiem ci, on nie robi promocji.”


Dlaczego mity działają tak dobrze?

Dają wymówkę – łatwiej powiedzieć „nie idę, bo to sekta”, niż „boję się przyznać, że mam problem”.

Budują fałszywe poczucie bezpieczeństwa – skoro terapia to „zło”, to picie w porównaniu z nią wydaje się „normalne”.

Chronią nałóg – każdy mit to tarcza, która zatrzymuje cios wymierzony w alkohol.


Psychologia utrwalania mitów

Mózg osoby uzależnionej szuka potwierdzeń tego, w co chce wierzyć (efekt potwierdzenia).
Jeśli ktoś powie, że terapia jest „beznadziejna”, mózg to chętnie przyjmie, bo dzięki temu nie trzeba nic zmieniać.


Podsumowanie eksperta

Każdy dzień, w którym wierzysz w mity o terapii, to dzień, w którym tracisz szansę na odzyskanie życia.
Terapia nie jest przyjemnością – ale to nie spa, tylko stacja ratunkowa.
A ratunek rzadko jest wygodny.


Puenta Janusza

 „Alkohol kocha, jak się boisz terapii. Bo to znaczy, że wolisz umrzeć w znajomym gównie, niż wejść w nieznane i się uratować. Więc wybieraj, mistrzu – chcesz bajki, czy chcesz życia?”




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Potworki uzależnienia.....prawda, fałsz czy opowieści z krypty

Obraz
  Pięć potworków w uzależnieniu, niektórzy traktują je jako straszak…..ale czy na pewno straszak. Straszakiem nie jest dla osób które: widziały co się dzieje na sorach, co się dzieje i jak wygląda detoks. O tym się nie mówi bo jest to passe, bo to straszenie, dopiero na terapii jak obejrzysz film „ Korkociąg” zobaczysz co MOŻE się wydarzyć jak się nie zatrzymasz jak będziesz w obsesji picia….. Pięć opisów które może dadzą do myślenia, ale nie przecież mnie to nie dotyczy, nie mam objawów nic takiego nie ma miejsca…… to opowieści z mat planety do czasu przyjacielu. To nie jest straszenie, to nie potworki, to realne co może spotkać kogoś kto jest w obsesji picia alkoholu.   MÓZG Po lewej nie pijący, po prawej pijący od lat... 🧠 Alkohol vs. mózg – prawda, której nie chcesz usłyszeć To nie kac. To nie „gorszy dzień”. To realne uszkodzenia mózgu . 👉 Zanik mózgu – kurczy się szara i biała substancja. Myślisz wolniej, pamięć się sypie. Część wróci po miesiącach abstyne...
Czytaj więcej

Żal - seria „Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra”

  ŻAL – żal za siebie, żal do innych Seria: Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra Żal to nie emocja. To film, który puszczasz sobie codziennie w głowie, tylko bez happy endu. I którego nie możesz przewinąć, bo trzymasz pilota z napisem: „A gdybym wtedy...” „Gdyby nie on...” „Gdybym wcześniej...”   JANUSZ (szczerze, po swojemu): Prawda? Żal to taki zawodnik, co niby stoi z boku, ale jak przychodzi, to rozj**bie Ci wszystko. Nie krzykiem. Nie gniewem. Nie dramatem. Tylko takim cichym: „A może by było inaczej...” I człowiek nagle siedzi w swoim własnym życiu jak widz, nie aktor. Patrzy na wspomnienia. Na błędy. Na ludzi, których stracił. I myśli:  „Q.rwa, mogłem to odkręcić.” „Mogłem się bardziej postarać.” „Mogłem nie pić. Nie krzywdzić. Nie odejść.” No mogłeś. Ale nie zrobiłeś. I co teraz? No właśnie. Żal Ci nie odda tego, co było. Ale może zabrać to, co jeszcze masz. Czyli szansę. Na nowe. Na lepsze. Na dziś.   GRAŻYNA (o żalu w relacji): Ja długo żałowałam. Ni...
Czytaj więcej

Twój mózg nie lubi żartów.......

Obraz
„Twój mózg nie lubi żartów. Alkohol nie kasuje wspomnień – on kasuje ciebie” „URWANY FILM”? TO NIE JEST ŚMIESZNE. TO ALARM. Myślisz, że to zabawne, że wczoraj nie pamiętasz, jak wracałeś do domu? Że znajomi opowiadają ci „akcje”, a ty udajesz, że coś tam kojarzysz? Że mówisz „hehe, urwał mi się film” jakby to było wpisane w życie? To ci powiem prawdę: Nie urwał ci się film. Ktoś po prostu wyj**ał całe sceny z twojego życia, zanim w ogóle trafiły do archiwum. I tym kimś jest alkohol, który wypalił ci dziury w mózgu. Tak to działa: – Mózg przestaje zapisywać wspomnienia, bo jest zalany etanolem. – Tych chwil nie odzyskasz NIGDY, bo ich po prostu nie ma. – Im częściej się to dzieje, tym szybciej robisz z siebie roślinę, nawet jak jeszcze chodzisz i gadasz. A wiesz, kiedy to się nasila? Jak już jesteś w obsesji picia. Jak każda okazja jest „dobra” i każdy kieliszek jest za mały. Jak masz w dupie, co będzie jutro, byle dziś było „dobrze”. Nie łudź się — to nie jest etap „imprezo...
Czytaj więcej