Alkoholizm kobiet 2.0

 


Alkoholizm kobiet – ukryta twarz uzależnienia, o której wciąż się milczy


Tak się składa że pracuję kobietami które mają problem z piciem alkoholu, kontrolą picia alkoholu.

Często wrzucamy to do jednego worka, alkoholizm to alkoholizm i już.

Ale alkoholizm kobiet jest inny, to alkoholizm ukryty, często niewidoczny na pierwszy rzut oka, przykryty obowiązkami i dbaniem i wszystko, to alkoholizm przykrywający deficyty te fizyczne i te które gnieżdżą się w głowie. Kobieta też pije bo….. znamy to prawda? Bo stres, natłok obowiązków, dzieci, dom, a to ktoś powiedział że przybrało Ci się itd lista jest długa.

Do tego konsekwencje które ponoszą kobiety są często dużo cięższe w sferze psychicznej niż mężczyzn. Trudniej im jest przejść do porządku dziennego. 

Kiedy słyszysz słowo „alkoholik” – co widzisz?
 Mężczyznę pod sklepem, w brudnej kurtce, z tanim piwem w ręku?
 A teraz zatrzymaj się na chwilę. Bo ten obraz to tylko półprawda.

Druga połowa jest cicha, elegancka, zadbana. To kobieta, która rano odwozi dzieci do szkoły, w pracy ogarnia projekty, uśmiecha się do sąsiadki na klatce schodowej. I która wieczorem wlewa sobie kieliszek wina, by „wreszcie odpuścić”.

To właśnie ta niewidzialna twarz uzależnienia. Alkoholizm kobiet.

Dlaczego kobiecy alkoholizm wygląda inaczej?

Badania i praktyka terapeutyczna pokazują jasno: kobiety piją inaczej, później trafiają na terapię i trudniej się do problemu przyznają. Dlaczego?

  • Ukrywanie. Kobieta częściej pije w samotności, po cichu. Nie na ławce, a w kuchni, w łazience, z butelką schowaną w szafce za makaronem.

  • Maski. Pije tak, by wszystko działało: praca, dom, dzieci, zakupy. Dlatego otoczenie latami nie widzi problemu.

  • Presja społeczna. Kobieta, matka, żona ma być „ogarnięta”. Alkoholik-mężczyzna bywa „słaby”. Alkoholik-kobieta? „Wyrodna matka, nieodpowiedzialna, egoistka”.

Konsekwencje – kobiety płacą wyższą cenę

Tutaj nie chodzi tylko o kaca czy utratę pracy. Stawka jest większa.

  • Dzieci. Kobieta, która zapija, często ryzykuje odebranie dzieci. To trauma, której nie da się porównać z utratą prawa jazdy.

  • Wstyd i ostracyzm. Mężczyzna pijący „po męsku” to czasem stereotypowy „swój chłop”. Kobieta pijąca – dostaje łatkę: „patologia”, „wyrodna matka”.

  • Podwójne standardy. Kobieta musi udowadniać więcej: że naprawdę się leczy, że naprawdę się stara, że naprawdę zasługuje na drugą szansę. Często terapia to za mało.

Karina – historia, która może być każdej

Karina nie istniała naprawdę, ale mogłaby.
 Wykształcona, poukładana, z dwójką dzieci. Wszyscy mówili: „Zazdrościmy ci energii”.Dobra praca, stanowisko, dom z ogrodem wszystko zadbane “ogarnięte’.
 A ona wieczorami wlewała do kieliszka białe wino. Najpierw dla relaksu. Potem, żeby zasnąć. Później – bo bez tego czuła się naga i rozbita, pusta w środku.

Karina nigdy nie trafiła pod sklep. Zawsze pachniała perfumami, dzieci miały drugie śniadanie w plecakach. Ale jej serce było coraz cięższe, a poczucie winy wbijało ją w ziemię mocniej niż alkohol sam w sobie, butelka wina zawsze stała w szafce, to ta druga schowana bo pierwsza dumnie prezentowała się w barku.

Kiedy poprosiła o pomoc, usłyszała:
 – Ale przecież pani wygląda dobrze, pani pracuje, pani jest zadbana. Lampka wina do obiadu to jeszcze nie alkoholizm…ale czy na pewno? czy na pewno nie? A może to już był znak pierwsza czerwona flaga! Karina stop, zastanów się…. No ale byłam rozmawiałam.

I w tym jednym zdaniu zawiera się dramat tysięcy kobiet. Bo wygląd nie jest dowodem na trzeźwość. A ładna sukienka z markowego butiku też nie zasłania rozpaczy. Dobra praca czy stołek również.

Czas skończyć z mitami

  • Alkoholizm nie ma płci. Ale kobiety cierpią w ciszy częściej i dłużej.

  • Alkoholizm nie ma klasy społecznej. Piją lekarki, prawniczki, nauczycielki – nie tylko „menel spod sklepu”.

  • Alkoholizm nie ma twarzy stereotypu. A im dłużej będziemy trzymać się obrazka „brudnego pijaka”, tym więcej kobiet będzie piło w samotności.

Świadomość i nadzieja

Nie piszę tego, żeby dobić. Piszę, żeby odczarować.
 Bo kobieta, która pije, nie jest gorsza. Nie jest wyrodna. Nie jest przegrana.
 Jest chora. I może wyzdrowieć.

Trzeba tylko, żeby dostała prawo do tego samego co mężczyzna – do drugiej szansy, do pomocy bez wytykania palcami, do życia, w którym nie musi niczego udowadniać światu. Bez ocen i ostracyzmu bez przyklejania łatek i wytykania palcami…


Puenta

Alkohol nie wybiera – kobieta czy mężczyzna, bogata czy biedna, zadbana czy zaniedbana.
 Wszyscy mamy wspólny mianownik.
 Ale to, jak traktujemy kobiety w uzależnieniu, mówi więcej o naszym społeczeństwie niż o nich samych.
 A każda, która podejmuje walkę, zasługuje na szacunek, wsparcie i szansę. Dlatego zamiast oceniać zacznijmy rozumieć

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Potworki uzależnienia.....prawda, fałsz czy opowieści z krypty

Obraz
  Pięć potworków w uzależnieniu, niektórzy traktują je jako straszak…..ale czy na pewno straszak. Straszakiem nie jest dla osób które: widziały co się dzieje na sorach, co się dzieje i jak wygląda detoks. O tym się nie mówi bo jest to passe, bo to straszenie, dopiero na terapii jak obejrzysz film „ Korkociąg” zobaczysz co MOŻE się wydarzyć jak się nie zatrzymasz jak będziesz w obsesji picia….. Pięć opisów które może dadzą do myślenia, ale nie przecież mnie to nie dotyczy, nie mam objawów nic takiego nie ma miejsca…… to opowieści z mat planety do czasu przyjacielu. To nie jest straszenie, to nie potworki, to realne co może spotkać kogoś kto jest w obsesji picia alkoholu.   MÓZG Po lewej nie pijący, po prawej pijący od lat... 🧠 Alkohol vs. mózg – prawda, której nie chcesz usłyszeć To nie kac. To nie „gorszy dzień”. To realne uszkodzenia mózgu . 👉 Zanik mózgu – kurczy się szara i biała substancja. Myślisz wolniej, pamięć się sypie. Część wróci po miesiącach abstyne...
Czytaj więcej

Żal - seria „Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra”

  ŻAL – żal za siebie, żal do innych Seria: Emocje, które cisną. Trzeźwienie bez filtra Żal to nie emocja. To film, który puszczasz sobie codziennie w głowie, tylko bez happy endu. I którego nie możesz przewinąć, bo trzymasz pilota z napisem: „A gdybym wtedy...” „Gdyby nie on...” „Gdybym wcześniej...”   JANUSZ (szczerze, po swojemu): Prawda? Żal to taki zawodnik, co niby stoi z boku, ale jak przychodzi, to rozj**bie Ci wszystko. Nie krzykiem. Nie gniewem. Nie dramatem. Tylko takim cichym: „A może by było inaczej...” I człowiek nagle siedzi w swoim własnym życiu jak widz, nie aktor. Patrzy na wspomnienia. Na błędy. Na ludzi, których stracił. I myśli:  „Q.rwa, mogłem to odkręcić.” „Mogłem się bardziej postarać.” „Mogłem nie pić. Nie krzywdzić. Nie odejść.” No mogłeś. Ale nie zrobiłeś. I co teraz? No właśnie. Żal Ci nie odda tego, co było. Ale może zabrać to, co jeszcze masz. Czyli szansę. Na nowe. Na lepsze. Na dziś.   GRAŻYNA (o żalu w relacji): Ja długo żałowałam. Ni...
Czytaj więcej

Twój mózg nie lubi żartów.......

Obraz
„Twój mózg nie lubi żartów. Alkohol nie kasuje wspomnień – on kasuje ciebie” „URWANY FILM”? TO NIE JEST ŚMIESZNE. TO ALARM. Myślisz, że to zabawne, że wczoraj nie pamiętasz, jak wracałeś do domu? Że znajomi opowiadają ci „akcje”, a ty udajesz, że coś tam kojarzysz? Że mówisz „hehe, urwał mi się film” jakby to było wpisane w życie? To ci powiem prawdę: Nie urwał ci się film. Ktoś po prostu wyj**ał całe sceny z twojego życia, zanim w ogóle trafiły do archiwum. I tym kimś jest alkohol, który wypalił ci dziury w mózgu. Tak to działa: – Mózg przestaje zapisywać wspomnienia, bo jest zalany etanolem. – Tych chwil nie odzyskasz NIGDY, bo ich po prostu nie ma. – Im częściej się to dzieje, tym szybciej robisz z siebie roślinę, nawet jak jeszcze chodzisz i gadasz. A wiesz, kiedy to się nasila? Jak już jesteś w obsesji picia. Jak każda okazja jest „dobra” i każdy kieliszek jest za mały. Jak masz w dupie, co będzie jutro, byle dziś było „dobrze”. Nie łudź się — to nie jest etap „imprezo...
Czytaj więcej